Dit gold tijdens ons traject voor jou én voor mij. Want ík had nog nooit een dove vrouw begeleid naar werk en jíj was onzeker door je doofheid en de vele slechte ervaringen die je had opgedaan.

‘Heb je wel eens vaker een doof persoon geholpen?’ vroeg je bij onze kennismaking. En ik zei heel stoer: ‘Nee, maar we vinden wel een manier.’ Pas na een tijdje durfde ik je te vertellen dat ik het op dat moment ook ontzettend spannend vond.

Leren

We leerden van elkaar. Jij vertelde mij wat je wel en niet kan en hielp mij er soms aan herinneren dat je echt niets hoort. Want praten kun je wel! En liplezen! Dus natuurlijk overschatte ik jou in mijn enthousiasme en deed ik je soms een onmogelijk voorstel.

Jíj leerde dat je me daarop mag aanspreken en dat dat niks verandert aan de manier waarop ik naar je kijk.

Zelfvertrouwen

‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’, gaf ik je een keer mee. Waarom angstig en voorzichtig als je nog niet eens weet wat je precies gaat doen? Waarom niet gewoon meer vertrouwen in jezelf, je prachtige cv en je open stellen om te leren?

En dus zei je volmondig “ja” tegen WZU in Elburg. Je zei “ja” tegen een baan als welzijnsmedewerker voor oudere mensen.

Overschatten

En net als ik waren er daar collega’s die je overschatten. Ze dachten dat je sommige dingen wel kon verstaan, dat je ervaring had en dat je precies wist wat je deed. Je trok op tijd aan de bel. Om bij hun aan te geven wie je bent en waar je goed in bent. Maar vooral om uit te leggen waar jouw collega’s rekening mee moeten houden.

Groeien

Nu maak je een nieuwe start en voel je je begrepen. Je bent op je gemak en ontspannen. Ik ben trots op je en neem alle lessen mee die jij mij hebt geleerd. En dan hoop ik dat jij van mij heb geleerd en je steeds meer in jezelf durft te geloven.

Neem de tijd om nog wat meer te groeien … dan laat ik je daarna weer los.

Jobcoach
Inclusief Groep